Witam po wakacjach,

cóż ładna pogoda się skończyła, więc na wsi zrobiło się nie wesoło bez trawniczków... obecnie błoto, błoto i jeszcze raz błoto - ziemię rozrównaliśmy i skończyły się żarty. do tej pory jak było ciepło i sucho po ziemi dało się chodzić a po deszczu - no cóż pozostaje mi pozazdrościć wszystkim co mają piękne dywany z trawki :)

być może i my już jakieś zalążki trawy mielibyśmy gdyby nie to, że 2 miesiące trwało szukanie fachowców: brukarzy. przyjeżdżali obejrzeć i wycenić mówili że przyjdą za tydzień i słuch za nimi ginął, jednym psuły się auta innym przeciągały się roboty i tak w rezultacie dopiero we wrześniu zrobiliśmy część chodniczków.

z braku czasu dalsza część nastąpi... 

Może w końcu trochę nadrobię opóźnienie w aktualizowaniu bloga. małymi kroczkami staram się uzupełniać. znowu trochę małych ale zmian więc warto byłoby upamiętnić.

zrobione mamy już ocieplenie i zaczynamy walczyć z otoczeniem. póki co nie kładliśmy tynku bo chcemy jeszcze zadaszenie tarasu i wejścia do domu zrobić. a poza tym tak jak pisałam wcześniej nadal brak jasnej koncepcji jeśli chodzi o tynk i podmurówkę więc ta sprawa na razie nabiera mocy urzędowej...

tymczasem ocieplona nasza sowa wygląda tak ;)

w naszych wnętrzach przestój ale na zewnątrz znowu coś się dzieje... nasz bażant ubiera się w izolację, dziwnie zmienia się przy okazji jego wygląd.

zdecydowaliśmy się na dwudziestkę styropianu bo tak było zaplanowane na etapie robienia dachu. nie mogę się jeszcze zdecydować jakie gzymsy, jaka podmurówka, jakie zadaszenie tarasu i inne... dlatego na razie robimy ocieplenie i gruntowanie. Ostateczne efekty widoczne będą w dużo późniejszym terminie. być może nawet w przyszłym roku. 

póki co krótka fotorelacja o tym jak powstaje ocieplenie... 

zobaczyłam te zdjęcia i tak mi się przypomniało... pewnie i ja zostanę oskarżona zaraz o spamowanie, ale mam dzisiaj chwilę na przeglądanie zdjęć które międzyczasie zrobiłam podczas pierwszego naszego miesiąca życia w bażancie. a że jestem niesamowitą zwolenniczką wiejskich klimatów, co już nie raz na swoim blogu podkreślałam pokaże zdjęcia o niczym, zrobione z 2 tyg. temu ale które właśnie mnie rozbawiły... bo kto robi zdjęcia rozwieszonej pościeli ;) hihi, uwielbiam zapach świeżo wywianej przez wiatr i wysuszonej słoneczkiem wykrochmalonej pościeli, tak mnie w ten dzień cieszyła możliwość zrobienia sobie takiej, że aż uwieczniłam ją na fotce... warunki na razie prowizoryczne ale kiedyś zakupimy pewnie bardziej "elegancki" system rozwieszania prania... póki co pomocną była drabina i zwykły sznurek :) 

przy okazji odnalazłam nową funkcjonalność mojego roboczego tarasu nad garażem, do tej pory z racji tego, że pralnię mam na pięterku taras ten miał służyć celom suszenia prania i wietrzenia pościeli, jednak przy okazji szukania dzieciom zajęcia w dzień prania na tarasie, wpadł mi pomysł postawienia na nim basenu... i tak o to - jak tylko zostanie on ukończony stanie na nim basen z widokiem na las... lepszych wakacji nie trzeba ;) 

a na koniec kolejna uciecha swojskich klimatów : ognisko :)